خودمحوری کودک و نحوه‌ی رفتار با او

کودک خود محور

کودک خود محور

کارشناسان می گویند که بچه هایی که به سن ۱۸ ماهگی می رسند، احساسات و واکنشی نسبت به انتظارات والدین خود دارند. حتی خبر بهتر اینکه تربیت کودک مؤدب و آموزش خود محور بودن برای یک کودک آنقدر هم که به نظر می رسد دلهره آور نیست.

خود محوری در کودکان از مراحل رشد فکری او است و نکته مهم در ارتباط با آن موقتی بودن آن است، چرا که از مرحله صحبت می کنیم و دوام ابدی ندارد بنابراین کودک برای همیشه خود محور باقی نمی ماند.

یکی از مهمترین دلایل اینکه بچه ها بد رفتار می کنند این است که احساس ناامیدی و ناتوانی می کنند. عملکرد والدین برای ایجاد صبر و حوصله در کودک نوپا بسیار مهم است. شما باید فرزندان خود را برای تحمل احساس بی قراری، که اغلب ناخوشایند است، آماده کنید تا زمانی که با این احساس در مواجه می شوند، رویکرد شکست نداشته باشند.

احترام به استقلال طلبی کودک

خود محوری در کودکان باعث شده به هر ترتیب که شده به خواسته خود برسند . بنابراین راه دیگری برای هم گامی با جریان رشد کودک و خود محوری در کودکان، اجتناب از تحمیل نظر و برخورد اراده هاست و راه رسیدن به این مقصود، ایجاد امکان انتخاب است. به طور مثال: زمان حمام کردن است، قبل از شام حمام می کنی یا بعد از شام ؟، مثل بچه های خوب بازی می کنید یا هرکدام به اتاقتان می روید ؟ و…

با ایجاد امکان انتخاب به کودک فرصت تصمیم گیری می دهید و خود محوری در کودکان را کنترل می کنید. با این سیاست در عین کنترل، به استقلال طلبی کودک نیز احترام می گذارید.

ایجاد انگیزه‌های مثبت در کودک

رشد اخلاقی، خودبینی و  خود محوری و خود توجهی در کودکان قوی است، به همین دلیل و به احتمال زیاد کودک نظم و ترتیبی را که برایش سودی در برداشته باشد می پذیرد. می توانید هم سطح آن ها انگیزه های مثبتی برای اطاعت ارایه دهید. به عنوان نمونه: اگر ظرف پانزده دقیقه لباس خوابت را بپوشی و دندانهایت را مسواک بزنی برایت یک داستان جالب می خوانم، وقتی شام خوردی می توانی دسر هم بخوری، وقتی اسباب بازی هایت را جمع کردی می توانی بیرون بروی و … با رشد کودک می توانید از روش های خوشایندتر دیگری هم استفاده کنید.

علت خودمحوی کودکان

ضرورت های آموزشی

دکتر رابرت بروکس می گوید: اگر شما روی ضرورت های آموزشی که در حدود سن ۲ سال شروع می شود تمرکز کنید، فرزند شما سریع تر یاد می گیرد، کمتر مقاومت می کند و در نهایت بهتر عمل می کند.

تنظیم قوانین مشارکت و انتظار احترام

بچه هایی که معتقدند می توانند هر کاری را که دوست دارند انجام دهند و هرچه را که می خواهند به دست بیاورند، معمولاً کسانی هستند که در صورت عدم ارضای خواسته هایشان ناله و کج خلقی می کنند. کودکانی که متوجه می شوند که مرزهای تعریف شده مشخص و مناسبی دارند، چگونگی خودمحور بودن و احترام به مرزها را یاد می گیرند.

دلیل قوانین را برای کودک توضیح دهید

شما لازم نیست که به فرزندان خود توضیح دهید که چرا رفتارهای خاصی از آنها انتظار دارید. اما اگر فرزند شما متوجه شود که دلایل ساده ای برای مقررات شما وجود دارد، متوجه خواهد شد که آنها خودسرانه نیستند و احتمال بیشتری برای پایبندی به آنها وجود دارد.

به عنوان مثال، به او بگویید: شما باید ساعت ۸ شب به رختخواب بروید زیرا بدن شما نیاز به خواب کافی دارد تا قوی و سالم بماند یا شما باید اسباب بازی های خود را سر جایش بگذارید، بنابراین ما می دانیم که آنها را دفعه بعد که می خواهید بازی کنید کجا پیدا کنیم.

خودتان هم به قوانین پایبند باشید

هنگامی که به خانه برمی گردید، کت خود را در گنجه قرار دهید، ظروف کثیف خود را در سینک قرار دهید و … انجام این کارها به کودکان نشان می دهد که آنها هم باید از قوانین پیروی کنند. هنگامی که بچه ها رفتار قانونمند شما را ببینند، می خواهند همان کار را انجام دهند.

وجدان کودک را بیدار پرورش دهید

اگر یک کودک احساس بدی دارد که قاعده ای را نقض کرده است، بلافاصله سعی نکنید ناراحتی او را کم کنید. کمی احساس گناه، بخش مهمی از یادگیری برای تشخیص درست اشتباه است، از آن به عنوان یک فرصت آموزشی استفاده کنید. بگویید: من می دانم که احساس بدی دارید، ما همه مرتکب اشتباه می شویم، اما سعی می کنیم یاد بگیریم که بعداً چگونه عمل کنیم.

گردآوری: بخش کودکان